Sorges-Périgueux
21 mei 2012 - Périgueux, Frankrijk
Geslapen in de refuge van Sorges was weer een succes ik werd drie keer wakker gemaakt omdat ik lag te snurken, zijn ook niks gewend. Heb hun daarom maar uitgelegd dat ze dit in Spanje nog wel vaker zullen meemaken en dat de mensen het niet altijd prettig vinden dat ze wakker worden gemaakt. Tevens uitgelegd dat daarvoor oordopjes zijn uitgevonden die men dan ook moet aanschaffen om dit allemaal te voorkomen. Goed dat ik een geduldig mens ben en mij hierover niet kwaad heb gemaakt. Gisteravond gezellig met 6 mensen en de twee hospitaleros heerlijk gegeten. Terwijl jullie weten dat wij in de middag reeds een pelgrimsmenu hadden genomen in het plaatselijke restaurant. In Frankrijk is het normaal twee maal warm te eten dus wij volgen trouw s’lands gewoontes. Daarna bood ik mij zelf aan om mee te helpen afdrogen, moet ik thuis ook maar eens gaan doen, weer een belofte. Je mag mij er aan houden, Nancy. Dat vond men wel aardig en daar ik zojuist verteld heb wel een aardig persoon te zijn, heb ik vanmorgen het brood gesneden daar de Franse dames om 05.30 reeds vonden dat het tijd was om op te staan. Ik lag pal naast de overloop dus ik voelde elk zuchtje dat langs mij kwam, niet goed geslapen dus. Het ontbijt was gesteld om 07.00 uur ik was gewassen enz. en behulpzaam bij het dekken van de tafel zodat ieder ongestoord zijn ding kon doen om daarna aan tafel te verschijnen. De tafel was internationaal twee Franse, twee Duitsers en twee Nederlanders. Het leek af en toe wel Babylonie. De vraag is dan ook vaak waarom zijn er zoveel talen op de wereld het wordt er soms niet makkelijker op. Dus in gebroken Duits, Frans, Engels en ook nog wat woorden Spaans kwamen wij de avond wel door. Zoals gezegd de twee Franse dames vertrokken al vroeg rond 06.00 uur en ik rond 07.30. Geen telefoon geen klok gewoon op het gevoel vertrokken. Laat deze route volledig door het bos gaan ik had het gevoel dat ik werkelijk terug pelgrim was zoals in de oude tijd. De uitgestippelde route voerde mij langs vele bospaden en weilanden en ook passeerde ik een kasteel geheel verlaten, maar dat zo geplaats had kunnen worden in het Eftelingen park. Het was een kasteel zoals sprookjesschrijvers een kasteel uittekenen zo een met een bovengalerij waar prinsen, prinsessen zich zelf tonen aan het gewone volk. Heel de tocht was er niks te krijgen geen restaurant, bar of iets op dit pad. Gewoon terugvallen op je knapzak zoals in het verre verleden ook de echte pelgrims moesten doen. Een kilometer of 8 voor Perigueux kwam ik de al vroeg vertrokken dames tegen en met een grote bonjour liet ik hun verder achter mij. Vandaag is ook de dag dat ik Nelly achterlaat, het is goed geweest om een aantal dagen in elkaars gezelschap de avonden door te brengen. Maar wij vinden beiden dat het genoeg is geweest. Tevens komen er voor haar vrienden over, hier naar de stad, dus de kans is groot dat zij hier ook een dag langer blijft. Nou dat was het wel: met mijn heup gaat het steeds beter, vandaag 24 km afgelegd met weinig rust nu een beetje straalpijn. Ik heb zojuist een nieuwe telefoon aangeschaft en kan weer zelf reserveringen vastleggen en ook iedereen te woord staan. Het klopt dat mannen geen twee dingen tegelijk kunnen het bewijs is weer geleverd dus spotten jullie er maar mee. Nou ik ga weer sluiten en hopelijk weer tot morgen dus in het frans à demain.
Iemand die snurkt, dat kan echt, echt, echt héééééééél vervelend zijn. Het probleem is dat degene die snurkt daar zelf geen last van heeft. Ik zou je eerlijk gezegd ook wakker maken, dus ik snap de andere pelgrims wel. Ze hebben jou wel wakker gemaakt en daar was je niet tevreden over, maar je vergeet dat je hen ook wakker maakt met je gesnurk. Hopelijk kunnen ze er in de volgende slaapplaats beter tegen en laten ze je gewoon door slapen! ;) Weer een mooie wandeling, met veel bezienswaardigheden en gelukkig zonder veel pijn. Blijf je heup verzorgen en zorg dat je gsm nu droog blijft.
Lieve groetjes, Christa
Na weer en aantal verhalen te hebben gelezen kan ik opmaken
dat alles weer op rolletejes loopt
laat de rolletjes lekker lopen en smeer ze op tijd
joop is je nog te lopen route al te zien of stuur je deze daagelijks bij gr Remi
Jammer dat mensen hun probleem jouw probleem maken.......
Misschien kun jij wat oordopjes aanschaffen en die uitdelen aan je kamergenoten. Hoeven ze jou niet wakker te maken en kunnen ze zelf ook doorslapen.
Fijn dat je weer een telefoon hebt en dingen zelf kan regelen.
Mooie streek trouwens waar je nu bent. We zijn er al een paar keer op vakantie geweest en is ons qua omgeving goed bevallen. Wel weer klimmen en dalen voor je waarschijnlijk maar geniet zoveel mogelijk van de natuur om je heen.
Succes verder. De spaanse grens begint al in zicht te komen!
Groeten Wilma, Peter en de jongens
Oei niet te hard...en het is nu wel erg donker he...vind ik niet leuk...haha. Maar weer heelhuids thuis gekomen dus je vrouwtje is weer veilig op sasse grond..
en nog wat....jij geduldig als ze je wakker maken.....oei oei...heb medelij met je mede pelgrims...je zal binnensmonds gemopperd hebben... :-)
Dikke kus van yannick en mij.