23e wandeldag naar Frasne le Chateau

Het werd vandaag een k(g)oeie(n)dag, wat zul je nu afvragen ik leg het uit. Vandaag heb ik alle koeien even toegesproken met mijn geloei, zo communiceren nu eenmaal de koeien, dus ik pas mij aan. Alleen deze domme dieren keken mij alleen maar meewarig aan en gingen verder met herkauwen. Alleen één moeder stuurde haar jonge kalveren de andere kant op, waarom? Dat had ik graag willen weten, maar dat lukte dus niet.Ik loeide nog wat naar haar, maar ze draaide haar gat naar mij toe en ik wist genoeg. Na een aantal van deze gevulde weilanden te hebben begroet ging onze reis verder.
We kwamen aan in een dorp waar bij een lavoir een visserman zijn vangst stond te wassen. Het emmertje met vis werd doorlopend gevuld met ijskoud water. Mijn vraag was, "waarom?" Nou vertelde hij, "dan raken ze in een chock en kan je ze beter villen en wel zonder stress".Toen volgde een vissersverhaal, hij vertelde: "laatst had ik een karper van 2.5 mtr aan de haak maar bij het binnenhalen brak de lijn, tante pis". Daarna volgde nog een "merde." Ik vroeg hem: "is dit een serieus verhaal?" Want waar heb ik dit soort verhalen meer gehoord? Als ik vissers tegenkom hebben ze meestal ondermaatse vissen bij zich maar nooit een van die omvang! Maar ja het verhaal is leuk om te horen.
We gaan weer verder en worden opgeslokt door een bos waar de temperatuur een stuk koeler was dan daar buiten. Weer terug uitkomend uit het bos pal in de zon gaan alle zweetklieren weer open, gelijk een sauna behandeling. Zo worstelen wij ons verder geheel relaxed deze dag, het is maar 18.5 km.
Dan komen wij om 12.30 uur aan in het dorp waar wij moeten zijn. Ik vraag een persoon is er hier een bar? Dit blijkt wel een toverwoord. Komt er een man naar buiten schud ons de hand en stelt de normale vragen die wij al gewend zijn te beantwoorden, later komt ook zijn vrouw naar buiten en vraagt "zijn jullie die pelgrims die bij Marie slapen", ons antwoord is bevestigend. Hierna vraagt zij ons "willen jullie met ons samen eten", 'ja natuurlijk' zeggen wij in koor, alsof dit voor ons de normaalste gang van zaken is. Dan volgt er iets wat je werkelijk een camino wonder kan noemen. We beginnen dus om 12.30 met een tweetal apperitiefjes, gevolgd door een kleine bite. Daarna aan tafel en een groot manger ( frites, erwtjes op zijn frans en een heerlijk stukje vlees) gevulde glazen gedurende de maaltijd en nog een zelf gestookte drankje na. Ik heb het nog nooit zo gezellig gehad! Dat ik nu nog kan typen daar sta ik zelf versteld van. Dan een rondreis door de campagne, een varkensboerderijlangs bezocht en ook zijn privé grondbezit van 6 ha met paarden aangedaan. Daarna het Chateau, wat midden in het dorp staat, waar je normaal niet binnenkomt, het is privé en in bezit van een Siciliaan. Zou het er één van de maffia zijn?. Daarna nog even langs onze echte gastvrouw voor vanavond om te zeggen dat wij er al zijn. Terug om een biertje en dan op pad naar ons slaapadres, kunnen jullie het nog allemaal volgen, wat een goeiedag toch. Willen jullie ook niet gaan pelgrimeren? Ik stop ermee anders denken jullie nog dat ik ook visserslatijn aan het praten ben. à demain

Voor de volgers: Mercey sur Saone, Motey sur Saone, Sainte Reine, La Chapelle Saint Quentin, door het Bois du Chamois, La Montbleuse, en dan Frasne le Chateau