Irun-San Sebastiaan
9 juni 2012 - San Sebastián, Spanje
Vanmorgen al vroeg op doordat de hospitalero om 06.00 reeds opstond en het licht aandeed en daar ik geen deur had scheen het volle licht in mijn ogen. Dus om 06.30 uur stond deze jongen volledig gepakt klaar om te gaan ontbijten. Rond 07.00 vertrok ik uit de stad en zoals gewoonlijk loop ik dan wat verkeerd of in rondjes rond te draaien. Opeens stonden 4 Spanjaarden rond mij van uit de refuge en hebben mij meegenomen naar het juiste startpunt. Ik weet het in Spanje gooien ze je dood met amarillo flecha´s, jullie eerste Spaanse les, maar je moet ze wel vinden ze worden op de zotste plaatsen gezet. Na nog wat eten te hebben gekocht ging ik langzaam op pad naar de Jaizkibel, bekend van de wielerkoers. Heerlijke berg in drie etappes te begaan maar dan krijg je ook wat voor je inspanning. Door naar beneden richting het plaatsje Pasai en vooraleer ik word overgezet eerst een kop café solo en coca cola, ik kan er weer tegen. Onder het genot van Drs. P. word ik overgevaren. Hier heb ik de keuze uit de oplopende maar omlopende weg of de heerlijke draaiende trappen, wel korter. De keuze is vlug gemaakt, de trap. Ik kan je vertellen als er iets slecht is voor je spieren dan is het trap lopen, nooit zijn de uitgehouwen treden gelijk van stap dus moet je telkens een bij stapje maken. Spieren gaan dan ook flink tekeer en dat uit zich door overmatige inspanning, dus zweten. Dan zijn we boven en weer ontrold er zich voor je ogen een prachtig ver uitstrekkende Atlantische oceaan waarvan haar golven zich richting Spaanse kust rollen. Dit gaat de ganse tocht door, even van de kust weg flink klimmen of flink afdalen, ongelooflijk, loodrecht naar beneden. Mijn enkels, knieën en heupen hebben geschreeuwd om even niet vooruit te gaan. Op een bepaald ogenblik ging ik zelfs licht hardlopend naar beneden om de druk op de gewrichten te ontlasten, kan het nog gekker. Op een bepaald moment van wandelgeluk besloot ik maar te stoppen met fotograferen want het ene hoekje was nog mooier dan het andere. Wat ben ik blij dat ik deze tocht heb uitgekozen, blijft dat allemaal zo of komt er gewenning wij zullen zien. Zwaar blijft hij voorlopig wel morgen moeten wij weer klimmen om San Sebastiaan uit te komen. Maar vanuit de jeugdherberg waar ik nu zit is dat maar 50 meter en dan recht omhoog. Toen ik de stad naderde zag ik een bord: "pelgrims welkom", staan. Ik was er al voorbij toen mij een man achternaliep en stelde dat ik hier een verfrissing kon bekomen. Ik had mij al een tijd terug voorgenomen om alles wat de mensen aanbieden te aanvaarden, je bent tenslotte pelgrim. Zo gezegd dus ook zo gedaan. Mij werd een heerlijke frisse limo aangeboden met eigen gemaakte koekjes. Ik heb met de mensen van de commune, want dat bleek achteraf, een heerlijk gesprek kunnen voeren in het Engels. Fris begon ik aan mijn laatste km, dat waren de meeste waardeloze door de stad eindeloos lang, wel langs het strand. Zeker nu op zaterdag dan flaneert heel Spanje hier althans dat lijkt zo. Ook hier waren surfers volop aanwezig. Ik ga nu vlug sluiten want ik moet de was nog doen. Maar nu hebben jullie hem eens vroeg in huis en kan ik vanavond nog even naar jullie reacties kijken. dus hasta mañana.
Blijf inderdaad genieten van de uitzichten, anders worden het nog hele lange 800km's! ;-)
Tot morgen!
Ciao!
Daarna nog even naar de tent op het keizer karelplein, want daar speelt een band. Het is nl beach volley geweest vandaag en daarna is het altijd heel gezellig.
Leuk om te lezen dat er mensen zijn die je gewoon iets lekkers aanbieden, omdat ze je willen steunen en slim van je om dat te aanvaarden, want zo ontmoet je leuke mensen en hoor je nog eens iets.
Morgen is het idd een concertje van de harmonie en gaan we even luisteren. Yannick heeft maandag avond kennis making met z'n nieuwe klas en wij moeten dan ook mee om al de leraren te ontmoeten. Best wel spannend voor hem en eigenlijk ook wel voor mij kan ik je zeggen. Toch weer een soort van nieuw begin en ook een afsluiting. Kleine mannekes worden groot....
Ik ga m'n oranje shirt maar eens aantrekken en hopen dat het ook help...
Dikke kus
xxx
Na de berichtjes van pa en Mandy kan ik niet achterblijven natuurlijk hé. Zoals je leest hebben we morgen weer iets te doen. Maar even iets anders. Weet je wat wij net gegeten hebben? Paella (op verzoek van Esmee). En heel toevallig stond er vanmorgen een artikel in de PZC over een Nederlandse pelgrim die 90 dagen geleden vertrokken is van Den Haag naar Rome. In het artikel stonden een aantal zaken in die ik in jouw blog ook teruglees, zoals: de veelheid aan redenen om op weg te gaan, spierpijn, blaren, zware rugzak, verkeerd lopen, contact met types waar je normaal nooit uit eigen beweging contact zou leggen, maar bovenal het gevoel van 'ultieme vrijheid'. Dat is vast en zeker een geweldige ervaring. Afijn, ik heb vandaag dus alweer meerdere keren aan jou gedacht.
Als ik dan lees dat je in San Sebastian bent gearriveerd en langs de Atlantische Kust wandelt dan waan ik me stiekem alweer op vakantie. Wellicht doen we deze zomer ook nog een dagje San Sebastian. Kijk er nu al naar uit om over een 5-tal weken koers te zetten richting St. Girons Plage. Laat die woeste golven maar rollen terwijl 's avonds aan de horizon de zon in de zee zakt. Heerlijk!! Een moment van bezinning tussen de bedrijven door kan immers geen kwaad.
Ik hoop van harte dat je inspanningen van vandaag hun tol niet zullen eisen. Morgen dus gezond weer op!!!
Groetjes,
Carmen
wakker om 05.00u waarschijnlijk. Ik zou me na zo'n tijd om wakker te worden op zaterdag ook vergissen. Ook in Spanje ben je als pelgrim welkom, begrijp ik. Denk aan overbelasting en hou vol.
groetjes
Lex en Corrie
Mocht iemand gaan denken dat ik het ben die aan de pelgrims reis begonnen is vanuit Den Haag, die heeft het mis ;-)
Denk aan de spieren Joop en de heup, soms een dagje rust kan geen kwaad. Deze weg heb ik op TV gezien en dacht mijn hemel hoe houdt een mens het vol. Maar ze kwamen allemaal aan die gefilmd waren onderweg, dus jou gaat het ook lukken.
Op dit moment staat Denemarken voor met 1-0. Dus de spanning zit er goed in en de straten zijn verlaten.
Hartstikke leuk dat je verwent wordt onderweg, geeft altijd weer moed.
Tot morgen weer.
Niet te veel rondjes gaan lopen hè, anders loop je nog 1000 km ipv de 800 en "een schete" die je nog moet! ( net als toen je samen met Kees liep ) Let op voor je kuiten en achillespees met het afdalen, want die worden dan het meeste belast. Ondanks het afzien heb je prachtige uitzichten dus geniet er maar van. Je loopt er maar 1x langs! Zo te lezen zijn de mensen daar net zoals in Frankrijk toch wel goedgeefs en vriendelijk tegen pelgrims. We wachten hier weer op je volgend prachtig verhaal.
Groetjes, Christa