Erguzon-la Souterain
10 mei 2012 - La Souterraine, Frankrijk
Ik ben vandaag aangekomen in het plaatsje la Souterain 34 km verder dan vanmorgen maar het heeft aangevoeld als 45 km, te veel dus. Vanmorgen vertrokken van uit mijn hotel om 7.30. Toen ik aankwam in Erguzon en langs de camping liep zag ik Kees ook weer. Dus aanlopen en een praatje gemaakt. Wij besloten om weer samen de dag door te brengen. Eerst in het dorp naar de pharmacie om wat smeersel en pijnstillers voor de heup te halen en weg gingen we, het was 9.30 toen we eindelijk de eerste 3 km hadden gelopen. Het werd een lange dag om dat we al babbelend een verkeerde afslag namen en toen we voor de tweede keer onder de zelfde hoogspanningsmast liepen wisten we dat wij in een cirkel aan het lopen waren. Dus gekeerd en een andere route gezocht om terug op de camino te komen. Dat lukte wonderwel na 12 km toen we aankwamen in het dorp wat we gisteren hadden kunnen belopen, Crozant. Niet van de crozantjes, hier stond een prachtig kasteel uit 1300 dat ze weer volop aan het restaureren zijn. Gegeten uit onze meegesleepte voorraad en ons voorzien van cola één liter de man, want het was heet 25 graden. Wat een heerlijk weer om dan door Frankrijk te lopen. Ze noemen deze route plat maar ik vraag mij dan wel eens af wat dan niet plat is? Verder ging onze tocht we kwamen in een plaatsje waar normaal niets zou moeten zijn maar sinds drie jaar draait een Engels gezin hier een B&B waardoor wij hier ons biertje konden drinken. Had ik toen maar geluisterd naar mijn lichaam en daar gebleven, maar Kees en ik hadden afgesproken door te gaan naar La Souterain, wat een afzien is dat geworden. Pas om 20.00 uur waren wij op onze bestemming. Ik had reeds een kamer bij deze mensen besproken, slapen en ochtendontbijt. Dus wij naar een lokaal restaurant voor het avondeten, worden wij gebeld waar we bleven en na enige uitleg in het Engels begrepen wij dat de dame van het huis op ons rekende bij de avondmaaltijd. Dus wij in het plaatselijke restaurant alles gecanceld en op stap richting ons slaaphuis. In de haast vergaten wij af te rekenen maar de kelner snelde achter ons aan om dit recht te zetten. De heer des huizes kwam ons al tegemoet en ongedouched aangeschoven aan tafel en vorstelijk gegeten. Samen met een Duitser en een Francaise, het was weer Babylonie. Dit is voor ons het meest prima adres tot nu toe wat zijn wij verwend en nu laat 22. 47 zit ik dit verslag nog te maken op hun computer. Ik probeer dit in een snel vaart af te maken omdat ik denk dat de mensen maar vooral ik naar bed wil. Dus a demain en dan hopelijk wat vroeger.
We hebben je toch gezegd dat als je een pijntje voelt, het rustig aan moet doen? Dan ga je toch geen 34 km lopen de volgende dag!Moet ik je een pijnstiller van mij opsturen naar je volgend adres of zo, je zal dan zeker geen pijn meer hebben maar of dat stappen dan nog zal gaan....... ;) Dat komt er nu van hè, van al dat getater onderweg, dan loop je verkeerd. Wat dacht je.. een paar kilometertjes meer dat kan geen kwaad? En weer lekker verwend deze avond, het kan niet op. Slaap lekker vannacht en morgen wat kalmer aan hè, verzorg je zelf!
Dikke knuffel, Christa
Allereerst bedankt voor de felicitatie in je blog van gisteren. Leuk, dat je er even bij stilstaat. Het was een leuke dag. Vanavond kwam tante Nancy nog langs. We hebben gezellig zitten kletsen en na de koffie ook nog het glas geheven. Ze vertelde al dat je (te ver) gelopen had vandaag en dat je pas laat op je overnqchtingsadres was aangekomen. Blijf naar je lichaam luisteren hè, ookal ben je met Kees op pad!
Afijn, je zult het zelf wel voelen. Wij hebben makkelijk praten hier vanuit onze luie stoel. Met groeiend respect blijf ik je volgen.
Groetjes van de jarige.
Wat jammer nou van je heup en ook de verkeerde kilometers.
Misschien met Kees afspreken voor een rustdagje???? Want dat is alweer een poosje geleden dat je dat gedaan hebt geloof ik.
Toch wel gezellig om iemand bij je te hebben om te kletsen en dat het klikt. Ik weet niet hoe oud die Kees is, bedoel er niets mee,;-) maar ja, ik ga ook niet meer zo hard als vroeger, helaas.
En je heup speelt even parten. Nancy zal je vast ook goede raad gegeven hebben. Gelukkig en eindelijk goed weer gehad, heerlijk 25 graden. Wij wachten wel tot het deze kant op komt.
Leuk dat je vorstelijk gegeten hebt en wat een service om daarvoor gebeld te worden.
Let op je lijf Joop je bent bijna 5 weken op pad en al behoorlijk ver. Dus een dag rust kan er wel vanaf. We weten dat je een taaie bent.
Voor deze keer een dikke kus van de schoonmoeder van je zoon;-) voor je prestatie's. Nu niet naast je schoenen gaan lopen he.
De km gaan aan je neus voorbij maar denk niet het gaat wel
denk niet een pijntje hier en daar het lukt wel
maar je verhalen wil ik iedere dag lezen OOk op een rustdag
tot je op het plein in Compostella staat
Nog veel wandelplezier zo te lezen is dat geen probleem
met een drooge en een natje
gr Remi
Ik dacht dat ik eigenwijs kon zijn, maar ik heb duidelijk mijn meerdere gevonden. Niet willen onderdoen voor een collega pelgrim? trots? Nou ja, je voelt de pijn zelf het beste. Laat dit soort zaken nou niet de boel verpesten, door (hopelijk niet!) te moeten stoppen. Let op jezelf en iets minder lopen kan ook.
groetjes
Lex en Corrie
Heel veel succes verder , we volgen je via mandy.
Vandaag van Eguzon naar Saint Germain Beaupre gelopen. 24 km, meer dan genoeg bij deze warmte. En ook bij dezelfde Engelse dame op terrasje gezeten en beloofd haar adres door te geven aan de Nederlandse vertaler van de historische route. ( in Franse versie schijnt ze wel te staan).
Je verhalen zijn leuk om te lezen. Zorg dat je kunt blijven schrijven (lopen dus)
Ultreia
Nelly, pelgrim uit Amsterdam
Net Jordy aan de telefoon gehad en gehoord dat je heerlijk uitrust. En dat is geweldig. Even goed ontspannen moet je jezelf gunnen na al die kilometers. Je gaat met een doel en bent een taaie, maar de werkweek is 5 dagen. 6 is verleden tijd. Dus 1dag niet lopen en jezelf er 1 cadeau doen. Dat gunnen we je allemaal.
En eigenlijk willen we niet bezorgd zijn dat je pijn hebt. Allemaal goede raad hoor. omdat we met je meeleven en je steunen op je reis.
Tot gauw weer.