18e wandeldagnaar Leffonds

Vertrek uit Chateauvillain om 7.00 uur. Eerst naar de bakker en dan uitkijken of er al een café open is, niet dus. Dan maar op weg, water en brood misstaat een pelgrim ook niet.
Op weg langs het park van deze plaats waar men volop bezig is de oude muren te restaureren. Het zijn van die mooie gestapelde muren, zoals je die wel meer ziet in de zuidelijke landen.
Dan ligt daar het bos voor ons. Een tocht van 22 km door dit bos, hoe verzinnen ze het. Wat moet ik daar over schrijven. De eene boom na de ander er verandert niks in mijn beeld. Op een verlaten boerderij en een grote picknick plaats en een gehuchtje valt er gedurende deze 22 km niks waar te nemen. Te luisteren valt er des te meer, maar hoe vertaal je dat.
Eindelijk verlaten wij het bos en gaan op weg naar de plaats, Mormant.
Deze plaats, gehucht, redelijk verlaten liggend in het landschap was vroeger een belangrijke bedevaartplaats. Of beter gezegd een opvangplaats. Nu nog vinden we restanten van de vroegere abdij. Als je binnen staat en je fantasie laat werken zie en voel je al die oude zielen langs je heen gaan. Hier kwamen vele duizenden pelgrims aan om gevoed en verzorgt te worden door de zusters van Liefde. Hier huisden de Augustijner monnikken en ook de Tempeliers. De etymologie van het woord Mormant duidt op de latijnse ''mollimentum'' een plek van opluchting. In de nog aanwezige tiendschuur was een gastenverblijf en een hospitaal.
Nog steeds kunnen we aan de hand van de fraaie details in deze schuur de belangrijkheid aanschouwen. Ook hier deed de franse revolutie afbreuk aan deze plek.
Dank zij renovatie pogingen sinds 1982 begint er weer iets van de oude grandeur terug te komen. Maar dit alles zal nog wel wat tijd kosten. Rondom dit alles wordt ook hier een middeleeuws feest gehouden de datum weet ik niet, kon ik niet vinden.
Verder gaat de voettocht op weg naar Leffonds, eerst naar beneden en dan weer stijl omhoog. We komen aan bij een CH en denken we zijn er en bellen dus aan. Aan de uitdrukking op haar gezicht zie ik dat wij bij de verkeerde persoon hebben aangeklopt, we hadden namelijk gereserveerd, ze stuurt ons door verderop want in een dorp kent ieder iedereen. We zitten in een CH die gelegen is op een 15 ha groot terrein. Wat een juweeltje. Ons werd zelfs een jaccuzzi bad aangeboden, maar dat ging deze pelgrim iets te ver. Wel laat ik mijn was doen en genietend van een biertje breng ik al dit fraais over aan jullie. We hebben een kamer, waar normaal één bed in staat, maar bij de reservering heb ik duidelijk gemaakt dat ik toch prefereer een gescheiden bed. En dat is dus ook geregeld. Voor iedereen weer à demain.