19e wandeldag; naar Langres

Hier zijn we weer met een volgend verhaal. Maar eerst even iets over gisteravond, wat een genot om in een zo mooi CH te mogen overnachten. Ik heb je al over de luxe mogen vertellen maar wat een feest voor 'pelgrims'.
Een kamer om je vingers bij af te likken en via een trap op de bovenverdieping een badkamer en toilet. Na gedoucht te zijn werden we hartelijk ontvangen door de vrouw des huizes met een koffie en daarna een Hoeghaarde. Daarna een wandeling over het 15 Ha groot terrein, we hadden toch nog niet genoeg Km gewandeld, dus dat kon er ook nog wel bij. Op hun terrein een lavoir gelegen aan een eigen etang. De (trek) paarden hobbelde blij met ons mee. Dan langs de kippen en de ganzen, die wij die avond niet op ons bord vonden, maar wel iets anders van de gans. Rustig wachtend tot de heer des huizes thuiskwam en wij weer werden verrast met een apperatief genaamd, vin de noix. Ik kende dit niet maar het bestaat uit wijn uit de Bordeaux aangevuld met suiker en diverse noten o.a. walnoten, heerlijk. Na dit alles een keer of twee genuttigd te hebben, gingen we rond zeven uur aan tafel en werd de wijn voorraad nog eens extra opengetrokken. Wit bij het voorgerecht met o.a. eendeneieren en verder een uitgebreide salade met allerlei groenten en vleeswaren van eigen makelij. Daarna de warme maaltijd uitgebreid met o.a. een oude groente, pastinaak. Dit alles weer overgoten met een rode wijn. Ik stop nu maar over het eten want anders schrijd ik op mijn voetstappen terug naar dit adres. Doordat wij met ons tweeen waren viel alles redelijk binnen budget. Ik kan dit adres dan ook bij jullie aan bevelen en mocht je in de buurt van Leffonds zijn ga dan zeker bij CH 'La Cressionnière', langs bij Domenique en Dany Begny langs. Het is zijn geld waard.
Deze morgen weer op stap naar Langres. De lucht dreigde naar regen maar gelukkig bleef die de gehele dag uit. Het was winderig en de temperatuur kwam zeker niet uit boven de 11 graden. Toch vertrokken in korte broek en zonder jas aan op weg. Het was een stille tocht langs allemaal uitgestorven dorpen en gehuchten. Tweemaal kruisten (dwarsen zeggen ze in Vlaanderen) wij de A5 de weg naar het zuiden en ik dacht nog een maand en ik rijd hier weer, heerlijk deze gedachte. Onderweg ging het fout voor wat betreft de aanwijzingen, maar met een beetje richting gevoel bereikten wij het meer of beter gezegd het reservoir de la Mouche. Een groot stuwmeer wat in zomerse tijden druk wordt bezocht, dit was te zien aan allerlei type vakantiehuizen die rond dit stuwmeer waren gebouwd. En zo ging het maar verder en dan opeens zien we de stad Langres in de verte op een hoogte van 500 meter liggen. Ja we zijn nu in de bergen, dat mag je zeggen als alles boven de 300 meter gaat uitkomen. En ik weet het, dat is relatief als je weer in de Alpen bent. Ja, je kunt er op wachten terwijl jij loopt op 400 meter mag je gaan dalen naar 300 om vervolgens weer te gaan klimmen naar 500, bedankt. Het was steil, Mario 70 jaar, moest tijdens deze laatste klim even goed bijkomen zijn kuiten stonden op springen. Ik moet zeggen de laatste honderd meters waren steil echt steil. Dat ik zelfs blij was eindelijk boven te zijn. Daar ligt dan de stad voor je, omzoomt door grote muren en oude poorten, met de deuren er nog in en volop bezig met dit alles nog te renoveren en je kunt het al raden zeker, deze stadsmuren of vesting zijn ook weer gebouwd door Vauban, de tegenhanger van Menno van Coehoorn (NL). Deze stad is nog geheel ommuurd en geeft daarmee zijn belangrijkheid weer. Dit wisten de eerste bewoners van deze stad al 100 jaar voor Ch. De stad is aan zijn verdediging blijvenwerken tot eind 1800. Een prachtige cathedraal siert zijn midden en een bezoek konden wij niet achterwegen laten. Vele bouwstijlen zijn in dit gebouw te herkennen maart het voert te ver om die allemaal te benoemen. Anders blijft er voor jullie niets meer te raden als je hier in de buurt bent. Een kaarsje opgestoken voor jullie allemaal met alle goede wensen en andere zaken toegewenst. 
Een zijsprongetje: een auto rijdt naast mij met honder per uur voorbij (gemiddeld 80) en ik loop 5 per uur. Hoever is de auto van mij over een uur. En hoeveel sneller is hij dan mij. Weten jullie het al, laat het weten anders vertel ik het jullie morgen.
Dit soort gekke gedachten sprongetjes overvallen mij vaak tijdens het lopen, daarom vertel ik het jullie. Maar als ik eerlijk ben vertel ik niet al mijn gedachten.
Maar dat vertel ik dan weer à demain.
Volgers kaart: Leffonds, Marac, Beauchemin, Saint Martin les Langres, Saint Ciergues, Brevoines en Langres.