Santa Marina-Almuna
29 juni 2012 - Ribadeo, Spanje
Gisteren zoals gesteld nog 12 km doorgelopen over de N632, kunnen jullie vinden op de kaart. De gein van de route uitzetters is dat je telkens van de weg wordt geleid om na enig daal en klim werk weer op dezelfde 632 uit te komen. Daar had ik mijn buik vol van. De plek Santa Marina is een plaats van niks. Maar bovenop kijk je wel uit overzee, dat maakt weer veel goed. Ik kwam aan bij een kleine bar waar je moest melden. Een aller vriendelijkste vrouw hielp mij vlug aan een kamer. Dit was gevestigd in een daar tegenover liggend gebouw. Eten kon je ook enkel bij hen, eveneens het ontbijt. Lekkere monopolie, maar totaal was het nog geen 26 euro. Vanmorgen weer vroeg op en om haf acht was ik weg. Weer over de 632 en later de 634. Het verhaal wordt eentonig maar het was weer van het zelfde en dan bepaal ik toch liever zelf hoe ik loop. Vanmorgen op de route nog vier fietsers tegen gekomen, die allemaal anders over de weg gingen. Ik kwam gelijk met de laatste boven. Dat zegt wat over mij maar ook wat over de fietsers, het was wel erg steil. De gehele dag was de zee aan mijn rechterkant, behalve wanneer ik weer eens een dal indook. Toen kwam bij mij de volgende gedachte op: een ieder zit wel eens in een dal, dip, en voelt zich daar soms veilig het is allemaal klein en overzichtelijk, maar als je het je zelf toestaat en kan, klim dan naar boven en zie de wereld is mooi om te leven. Ik bedoel als je kan, blijf niet steken in je verdriet maar ga de nieuwe uitdaging aan. Carpe diem.
Toen ik weer boven was en over de oceaan keek en in de verte de horizon afgetekend zag liggen, kwam er een ander verhaal boven. Columbus, 1492, hij ging naar het westen om op die manier INDIA te bereiken. De meeste zeelui dachten toen nog dat daar, waar wij nu weten dat dit de horizon is, de zee over de rand van de aarde vloeide. Toen zij dan ook achter en voor hen geen land meer zagen dachten zij werkelijk dat hun einde aanstaande was. Alleen hun horizon was verschoven. Als ik zo over die oceaan staar kan ik wel bedenken dat zij toen zo dachten.
Ik kom in de buurt van de plaats Almuna en denk 27 km, het is weer welletjes. Ik zie een hostel liggen en loop aan. Er is juist nog een kamer vrij, de dame zegt het is slechts een één persoonsbed, ik denk ja ik ben toch ook alleen. Ik neem de kamer, neem vlug een douche en schuif aan voor een menu del dia. Daarna naar boven relaxen en een nieuw verhaal schrijven.
Wat en waar gelopen: Santa Marina, Ballota, Tablizo, Cadavedo, Canero, Barcia, Almuna. Ik ga er een eind aan maken en roep weer Hasta manana.
Positief zijn verhelpt een heleboel ellende!!!!
Nog maar een klein stukje te gaan, dus kom op je kan het...
Dikke kus Yannick en Ikke
hoe verder je komt, hoe poetischer je wordt! Zo te lezen gaat alles goed. Nogmaals: rustig aan en hou vol.
groetjes
(deze keer vanuit een bewolkt en miezerig) Weert
Lex en Corrie
Hoe langer je loopt hoe mooier de uitspraken .
Dit moet je vooral zelf navolgen in rotperiodes tijdens de rest van de reis.
Groeten
Misschien dacht de dame zo'n groot lijf past niet in een eenpersoonsbed, ben dus benieuwd hoe je geslapen hebt :-)
Hier de hele dag zon gehad, maar gelukkig minder heet.
Goede reis morgen!!!!
Groeten uit Den Haag.
Een man van 85 ligt beneden in de kamer op sterven
Hij is ernstig ziek en heeft niet lang meer te leven.
Op een geven moment wordt hij wakker en ruikt een heerlijke geur vanuit de keuken.
"Zelf gebakken cake"
Hij roept een paar keer z'n vrouw, maar die hoort hem niet.
Uiteindelijk krijgt hij zo'n trek in een plak cake dat hij besluit om toch maar zelf naar de keuken te gaan.
Met veel moeite weet hij al kruipend te keuken te bereiken.
Met z'n laatste krachten probeert hij een plak cake van het aanrecht te pakken, maar op dat moment krijgt hij een gigantische klap op z'n hoofd…..
"Afblijven", zegt z'n vrouw.
"Die is voor NA de begrafenis"
Hasta mañana
succes met je tocht verder!
groet, Hanny
Nog even een groet vanuit Westdorpe, we gaan morgenochtend vertrekken voor een weekje fietsen in Oostenrijk. Als we dan terugkomen, volgende week zaterdag, dan ben jij vast wel geariveerd of toch ver in Santiago aangekomen.
We kunnen je een weekje niet volgen, dus Joop heel veel succes met de laatste kilometers .
Groeten, Rudy en Georgette
Dat is weer mooi gezegd. Ik ben het met je eens. Je hebt wel een mooie route uitgezocht hè, met uitzicht op zee! Hopelijk is het 1 persoon bed geen kort bedje of je ligt de hele nacht met je voeten buiten te zwiepen! ;) Succes vannacht, we zullen het morgen nog wel lezen.
Toedeloetjes!