Reis ten einde niet de hoop
2 mei 2011 - Sas Van Gent, Nederland
Toen ik gisteravond met Nancy had gebeld, heb ik besloten een dokter te bezoeken. Toen ik daarna mij zelf emotioneel weer tot de orde had geroepen besloot ik maar te gaan slapen in mijn tentje, de eerste keer. Voorafgaande aan dit alles had ik toch besloten even een kijkje te nemen in de plaats Le Quesnoy, een echte Vauban stad. Veel van de versterkte steden in Frankrijk zijn door hem gebouwd, te vergelijken met onze van Menno van Coehoorn. Maar dit terzijde. Toen ik vanmorgen opstond dacht ik aan gisteravond wat ik mij had voorgenomen. Wat weet ik nu zelf en wees eerlijk de dokter gaat zeggen rust nemen en geeft je een lading pillen mee terwijl je hem niet geheel zal begrijpen als hij enkel in het Frans tegen je spreekt. Wat dan, een week of twee hier blijven of zelf de beslissing nemen terug te gaan, het laatste dus. Om 08.15 belt JP mij op en vraagt naar de stand van zaken ik leg hem uit wat ik heb besloten. Terstond zegt hij mij toe mij op te halen, wat een vriend, om 11.45 arriveert hij op de markt. Wij besluiten nog een koffie en een sandwich te nemen vooraleer aan de thuisreis te beginnen. Ondertussen heeft Nancy een afspraak gemaakt met de dokter voor 17.00 uur.
Dan hier het verdict door de dokter uitgesproken: spierscheuring linker kuit, opeenhoping van vocht rond de enkel en onderzijde achillespees licht ontstoken. Volgende week naar fysiotherapie en over veertien dagen terugkomen vermoedelijk met doorsturing naar sportarts. De maand mei zeker niet starten. Wat nu, rustig blijven en wat jullie mij allemaal al hadden geadviseerd luisteren naar je zelf. Laat ik dat dan maar gewoon doen hoe ik mij zelf voel zal voor ieder duidelijk zijn en hoeft geen verdere uitleg.
Aan iedereen die mij volgde hartelijk dank hiervoor ik vond ze ontroerend en ondersteunend voor mijn reis tot nu toe.
Ik hoop dat je een fysiotherapeut bedoelt en niet een psychotherapeut waar je over schrijft... ;)
De nieuwe kans dient zich vanzelf aan! Niet meer achterom kijken, maar vooruit!!!
Groetjes en een dikke knuffel,
Robert, Gera en Britt
Eerst helemaal herstellen en dan kun je er weer tegenaan.
Beterschap.
Groetjes uit Gorkum
Oompje, het is heel jammer dat je dit overkomt, maar je hebt juist beslist.
Nu eerst goed genezen en dan kan je je rugzak weer pakken, wandelschoenen aandoen, petje op, stokken in de hand nemen, tante Nancy (en de vele anderen) knuffelen en een zoen geven en weer op pad.
Geef dan maar weer een seintje en we volgen je weer via je blog.
Heel veel beterschap!!
Lieve groetjes uit Evergem
Veel beterschap en nu kan je Nancy eens goed verwennen op moederdag.
Verstandig besluit. Laat de fysio maar z'n werk doen en dan weer voorzichtig revalideren. En daarna weer voorzichtig trainen en dan weer op nieuw beginnen aan je moedige tocht richting het zuiden. Als je weer gaat vertrekken kom ik je zeker weer uitzwaaien!
"De aanhouder wint"
Xxx Amber
waarschijnlijk heel verstandig edoch niet leuk natuurlijk. Doorzetten en karakter is een, maar verstandig zijn is twee.
Hopelijk later een nieuwe poging met meer geluk.
Toch chapeau!!
groeten Lex
Vermits je hebt moeten opgeven (tijdelijk!!!!) in Frankrijk, kan ik enkel de gevleugelde woorden van (toen nog generaal) Charles De Gaulle op 18 juni 1940 aanhalen (op het moment waarop Frankrijk een wapenstilstand aanvroeg aan Nazi Duitsland maar waar De Gaulle zich niet kon bij neerleggen): "La France a perdu une bataille mais pas la guerre!" (vertaald: Frankrijk heeft een slag verloren maar niet de oorlog). Zeer toepasselijk op jou Joop, hoewel nu wel met heel wat meer vredelievende doelen... Groeten vanuit Landegem van heel mijn gezin. Keep your chin up, mate!
Ik vind het zeer spijtig dat je de weg naar santiago moet onderbreken omwille van je blessure. Maar zoals iemand het al eerder aanhaalde, niet wanhopen, als je je nu goed verzorgt dan kan je later terug weer de draad oppikken waar je hem voor even laten liggen hebt. Santiago loopt niet weg. Hij is er al voor jaren :-)
Ik voel met je mee want zoals ik je zag ben je iemand die altijd recht op zijn doel afgaat, maar in het leven gebeurt het al vaker dat we even van het pad afmoeten om achteraf weer op volle snelheid te kunnen verder gaan.
Zo zit de weg naar santiago altijd vol symboliek vind ik.
Als je overweegt om terug vanuit SAS te vertrekken dan ben je altijd welkom in Gent!!! (en anders ook)
superveeeeeeeeeeeeeeeeeeel groeten en kop op!!!!!!
erwin
Mechien een moeilijke beslissing maar wel een verstandige beslissing
DE tijd om terug naar santiago te gaan is even opgeschoven maar niet uitgesteld
Dus een spoedig herstel gewenst
Ik blijf je volgen bij de nieuwe start naar santiago
Remi
beterschap en groeten
FRANK PUYLAERT.
Veel beterschap en hopelijk een spoedig herstel!!
Groetjes Sandra Claeijs
Ik hoop dat je goed herstelt ondertussen. Zoals je zegt: de hoop is niet aangetast!
Zelf vertrek ik op 12/ 6 voor mijn tocht vanaf Le-Puy-en-Velay naar St-Jean-Pied-de-Port. Ik heb je boek ' De ontdekking van Frankrijk' nog niet uitgekregen. Mijn man Roland zou het graag lezen terwijl ik weg ben, want het is zeer interessant. Ik ben terug op 15/7. Mag ik het je nadien opsturen?
Groetjes
Anne
Ik wist van Frank Cappaert dat je deze onderneming ging doen, maar wist niet wanneer.
Het spijt me te moeten lezen, dat je de poging hebt moeten staken, maar misschien dat het bij een volgende poging wel lukt hé ?
Als je jezelf nog op de foto wilt zien bij het spookhuis in Sas, surf dan even naar mijn website http://www.sjaakie.be :-)
Hopelijk ben je al herstelt, want het is nu Augustus, maar vond dit blog toevallig bij het surfen.
Groetjes van het Staakje,
Ronald de Smet