DAG 4: Bossuit-Tournai
28 april 2011 - Tournai, België
Wat een dag. Ik had een sleutel gekregen van het sanitair voor mijn eventuele nachtelijk uitstapje. Wat denk je past de sleutel niet. Heb moeten wachten tot achten en ja daar kwam de beheerder, dus toch nog op tijd voor de koffie. Zo begon de dag. Eigenlijk was deze gisteren al begonnen met een opkomende pijn in mijn achillespees, ja Yannick Griekse mythologie, ik kon die dag nog zelf door de pijn heenstappen. Bij aankomst met JP contact gehad en op zijn advies ijs erop en vroeg gaan slapen. Dat heb ik netjes gedaan om 20.00 uur lag ik op bed. De volgende dag op pad en na een 4 tal km kwam de pijn tweevoudig terug, doorgelopen tot aan Pecq 11 km ver. Ik kon niet verder van de pijn en ik moet zeggen ik kan tegen een stootje. In Pecq was een pharmacie, apotheek, en daar naar binnen en in mijn beste frans uitgelegd waar de pijn zat. Terstond greep de assistente naar een zalfje en pillen voor de pijn te bestrijden, ze vroeg of ik aan mijn hart mankeerde waarop ik antwoorde: ..soms, hartzeer.., ze begreep mij duidelijk niet. Ik zit in Doornik en dat is voor de HK-ers onder ons een bekende stad. Maar door mijn pijn heb ik er niet veel van genoten doch heb ik hier toch nog een kleine 7 km moeten doorlopen vooraleer ik een slaapadres vond. De dag is nog niet ten einde want buiten het regenen en op dit moment van typen onweert het zelfs. Ik heb ook mijn fototoestel onklaar gemaakt ik liet hem, per ongeluk, in het water vallen wat ik ook probeer ik krijg hem niet meer aan de praat. Nou genoeg geklaagd het lijkt de wet van Murphy wel. Morgenvroeg beslis ik op basis van wat ik dan voel of ik hier nog een nachtje verblijf, heb dit al met hun besproken. Als je mocht denken die jongen kent zijn frans, mis de man en vrouw spreken Nederlands.
Misschien vinden jullie mijn bericht wat kort, maar denk maar zo er komen nog genoeg verhalen, hoop ik. Ik ga zo toch nog wat eten dus moet ik weer op stap dat ga ik doen in een grote supermarché kan ik ook even kijken achter een nieuw fototoestel. Dus nu weer geen foto’s
Vervelend dat je achillespees niet mee wil werken. Ik hoop dat de zalfjes en pillen werken, zodat je morgen (bijna) pijn vrij kan lopen. En veel succes met het vinden van een nieuw fototoestel.
Nog veel succes!
Xxx Amber
Hou vol, je bent er bijna, nog een paar kilometertjes! hihi
Oompje, sterkte en ik blijf je volgen;
knuffels
'k wil niet vervelend doen maar volgens mij gaat dat alleen maar over door rust. heb nl ook al een paar keertjes zo'n akkefietje gehad. maar misschien , en ik hoop het voor je, kun je door en gaat het over. zoniet, terug naar huis even recupereren, zal je wel voor gaan stellen aan ambrose, en dan weer verder. ik hoor het wel.
ik hoop dat het snel over gaat met je achillespees. dat is niet zo mooi die blessure en veel rust nemen anders een dagje rust dat kan ook geen kwaad. dan maar een dagje langer blijven op het plekje. dikke kus