Bord-Flavignac-Coquille
18 mei 2012 - La Coquille, Frankrijk
Even terug naar gisteren Bord, knap van Frank en MJ dat ze het gevonden hebben. Maar goed ik ben de volgende dag naar Flavignac gelopen nog een kleine 7 km, amper vermoeid kwam ik aan. Het bleek een feestdag te zijn Hemelvaartsdag, alles ging dicht en daar stond ik. De dame had mij duidelijk gemaakt dat er niets meer werd uitgeserveerd ik keek haar man smekend aan maar deze gaf geen krimp. Ik bestelde nog maar een biertje dat zijn toch weer twee boterhammen, dacht ik, alleen als je te veel sneetjes neemt wordt je wel dronken. Op het eind, de zaak ging werkelijk dicht, bracht hij alsnog drie bakjes: rijst, kip, en twee sneetjes brood. Tevreden vertrok ik naar mijn blokhut die ik had gehuurd op de camping. Later die avond nadat Nelly was gearriveerd gingen wij even buurten bij een Hollands (Fries) stel en vroegen of zij nog wat brood overhadden en jawel met 2 broodjes en twee flesjes bier keerde ik weer. Voor de rest hebben wij onze rugzakken leeggegeten en alles gedeeld. Het echte camino gevoel. Zo werd het avond en weldra sliepen wij om later in de nacht wakker te worden van een grote donderslag om daarna weer rustig verder te slapen. Toch was dit een teken aan de wand want de volgende morgen was het weer omgeslagen het werd vandaag niet warmer dan 16,5 graad, wij noemen dat hier fris, jullie ook?
De volgende dag op stap naar Le Cars, ja Keano ik heb bliksem niet gezien. En verder ging het die dag naar Chalus, de plaats waar Richard Leeuwenhart dodelijk werd gewond door een giftige pijl. Ja jullie krijgen indien het kan wat geschiedenis les mee. Hier werden de boodschappen ingeslagen om later aan een meer heerlijk en uitgebreid ons gerief te doen. Het was nog steeds droog. Het was vandaag ver we moesten in totaal 32 km overbruggen in de tussenliggende gemeentes was veel gesloten tijdelijk als permanent. Eindelijk waren wij dan in La Coquille en hier is plaats genoeg om te kiezen, het plaatsje zelf is niet ouder dan 150/200 jaar en is gebouwd rondom het treinstation wat toen is aangelegd. Het bewijs leverde ons de kerk die deze leeftijd had en de verdere uitleg van mensen die hier al lang wonen. Wij, zijn Nelly en ik. Overdag lopen wij niet samen maar komen elkaar tegen op de eindplaatsen of zoals vandaag in Chalus. Ik kwam in het dorp aan en vroeg aan de plaatselijke jeugd waar de refuge was zij wezen mij naar het huis wat later bewoond bleek te zijn door Amerikanen die hier al een aantal jaren wonen en laatst, 4 jaar geleden, zijn begonnen met een opvang voor pelgrims. Slapen eten en ochtendontbijt alles voor een schappelijke prijs. Nelly vernam ik later zat in de lokale refuge waar om het een beetje plat te zeggen nogal summier was. Ik heb haar gebeld en gewezen op dit prachtige adres waar ik op dit moment achter hun computer zit met een bakje koffie en hun 12 jarige zoon mij verblijd met een gitaarsolo waar werkelijk je haren van overeind gaan staan, wat kan dat ventje spelen. Doet mij dan ook vooral denken aan Yannick, wat je hart toch al vlug doet verblijden. Heeft ook een beetje dezelfde trekken, zal wel aan de leeftijd liggen.
Weet je wat ik ook leuk vind dat er mensen zijn die reageren die ik op mijn reis heb ontmoet en dan bedoel ik o.a. Huib. Kerel ik hoop dat wat je wilde bereiken met deze reis het je ook gelukt is. Bedankt voor je reactie. Ik mag natuurlijk niet vergeten Jenny en Jeroen die gaan trouwen alvast veel geluk toe te wensen met hun huwelijk a.s. maandag. Vandaag heb ik dus gelopen zonder pijnstillers dus dat is al een gehele verbetering dan een week hiervoor. Ik ga morgen slechts 18 km en overmorgen 24 km dus je ziet en leest dat deze jongen al slimmer is geworden. O, ja vandaag passeerde ik een paal waar op stond dat ik nog 1240 km te gaan had, dat is wel over de Camino France. Dat betekent dat er 1000 km is afgelegd tot nu toe, nog zo'n zelfde pad en tijd te gaan, lekker opbeurend toch. Ik ga sluiten niet wetend of ik morgen weer een computer vind dus toch a demain.
.
Heb je dan zo zielig gekeken naar die man dat hij je toch nog wat eten gaf? Wel lief. Je klaagt over het weer daar, dat het frisjes is, maar hier is dat al heel de week zo. Wel slim van je om weer alleen te stappen, zo kan je je eigen tempo aanhouden wat weer beter is voor je heup. Knap dat je toch al 1000 km ver zit. Proficiat! Dat betekent dat je het dus wel kan, zo lijken die nog komende 1000 km toch simpel! ;) Knap hoor, doe zo op 't gemakje verder en je gaat het halen!
Dikke knuffel, Christa
gefeliciteerd met de 1000st Km. Verschrikkelijk knap. Je hebt je charmes nog steeds niet verloren lees ik.
Zelfs op dit tijdstip (22.50u) toch even kijken of er nieuws is van Joop. Zo zie je maar, je hebt "vrienden" die in je geinteresseerd zijn.
Succes en tot lees.
Lex en Corrie
Prachtig verhaal met al die belevenissen. Mijn fantasie gaat dan ook een beetje op hol als ik het lees en is het net of je er zelf middenin zit.
Jordy/Caro en de kids zijn vandaag naar de camping vrienden geweest waar we vorig jaar naast stonden en zo te horen was het een geslaagde dag.
Voor het eerst zonder winterjas naar buiten geweest, maar einde van de dag weer regen. Morgen geven ze goed weer af, hier in Den Haag.
Hemelvaartdag naar restaurant "Kapitein Haak" geweest en dat was dolle pret voor de jongens. Gewapend met dolk, haak en een ooglapje gingen ze stoer naar buiten, met rode oortjes en wangen. Morgen ( zaterdag) zal het Scheveningen worden en staan er mosselen op het menu.
Nou Joop 1000 km achter je en dat is geen kattepies, die pakken ze je niet meer af.
Blijf er maar aan denken wat je gelopen hebt die andere kilometers die aangeven hoe ver nog, gaan er steeds meer vanaf.
Ik zal Keano morgen vertellen dat je bliksem niet gezien hebt. Maar wel bij Cars bent geweest. Ik hoor hem al zeggen, brengt opa dan een auto mee.
Fijne dag morgen en tot je volgende verslag.
Dikke proficiat met de 1000 km. Dat is niet niks.
Je wordt gevolgd door jong en oud. Je buurtjes van de Poeldijk hebben ook iedere keer weer nieuws van je via Nancy. Dus doe ik je maar de groeten van ze.
Op dit moment lijkt het hier in Westdorpe op een mooie lentedag.
In de zon en uit de wind, kun je het zelfs aangenaam noemen.
Veel succes. Je komt er wel.
Groetjes, Annelies
Je had weer het nodige te vertellen. Elke keer weer leuk om te lezen wat er zoal op je pad komt. Hoe verslavend kan een blog zijn? Ik keek eergisteren een paar keer tevergeefs naar onze mailbox om te kijken of er al een nieuwsbericht van jou was.
Die 32 km zullen er vast weer flink ingehakt zijn, dus blij te vernemen dat je weer even pas op de plaats maakt.
Dat de gitaarsolo van dat 12-jarige manneke je aan Yannick doet denken kan ik me goed voorstellen. Leuk!
En wauw, je bent al bijna op de helft. Geweldig toch?! Af en toe een mankementje, maar al met al een opsteker van formaat! Enne, vergeet niet te geniet van het mooie weer. Wij mogen vandaag eindelijk ook eens lekker buiten vertoeven in het zonnetje. En in gedachten lopen we natuurlijk met je mee.....
Groetjes,
Carmen
Van Harte met je duizendste km. Neem je tijd om de rest te doen.
We blijven genieten van je verslagen.
Ron en Magda
Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je bij het horen van zo'n prachtige gitaarsolo je moet denken aan Yannick en als je door Cars komt aan die andere twee boeven. Zo zie je, je kleinkinderen zijn toch stiekem bij je op deze tocht. Lees afentoe maar eens een briefje die je van ons hebt meegekregen en dan zijn we allemaal weer even bij je.
Dikke kus...je dochter.
Gefeliciteerd, de eerste 1000 km zitten erop en je gaat goed voorui. Als je op een gegeven moment over de Lot gaat (of over de Garonne, daar komt de Lot op uit) denk je nog maar eens aan ons en dan heffen wij hier het glas op een voorspoedig vervolg van je reis.
groeten, ook van Frits
Ik heb vandaag nieuwe schoenen gekocht en één broek, eigenlijk gingen we naar de kapper maar die was erg druk ( jippiejajee) dus ja. Vanavond eten wij lekker spaghettie. Nog veel succes en een hel hel dikke kus van mij en mama.
ps: ik vind het heel erg knap dat je al 1000 kilometer gelopen hebt!!! :)
We blijven je volgen waar we ook zijn(h)
Omi had al verteld aan Keano dat je in het stadje Le Cars was geweest.
Bij thuis komst van een heel leuk weekend vertelde Keano aan oma (Nancy) dat jij OPA ja OPA had het zelf geschreven vertelde Keano dat OPA in het stadje CARS was geweest. Maar Bliksem helaas niet had gezien. Je had het moeten zien hoe vol trots hij het vertelde aan oma.:-d
Dus zelfs je kleinste klein zoon volgt je verhalen en wat je allemaal mee maakt.
Doe het rustig aan! We denken aan je
Groetjes Caroline