12e wandeldag Reims-Trépail

Na een dagje niet te kunnen schrijven zijn jullie weer toe aan een verhaal, dus hier weer mijn verslag van de afgelopen twee dagen.

De dag dat ik Reims verliet na geslapen te hebben op dezelfde plaats als in 2012, ontmoette ik weer veel mensen aan de rand van het kanaal. Mijn verwondering was snel over toen ik alle mensen zag rennen, joggen en wandelen en ik bedacht dat komt door de R in Reims; nietwaar?
Alle gekheid op een stokje door al dat rennen besefte ik al snel dat dit mijn dag niet ging worden. Het weer was voelbaar aan het veranderen het was warm maar heel doef. Mijn voeten weigerden op een bepaald moment nog voorwaarts te gaan, terwijl ze toch in de goede richting stonden. En dan te bedenken dat ik vandaag de heuvel van Reims nog moest bedwingen die zichtbaar voor mij lag. Daar ging het weer omhoog en ja hoor vloekend volgde ik mijn lijf dat zich toch in de goede richting begaf. Door alle mooi aangelegde champagnevelden, waar weer volop gewerkt werd aan de nieuwe oogst, wat een drukte.
Ik heb een nieuw boek dat heet: "De weg van de Franken deel I", en leidt mij in het Nedelands verder. Toch besloot ik op een bepaald moment af te wijken, vraag mij niet waarom. Ik naderde het dorp en voor mij lag een Hotel/Bar en dacht toch mooi een cola of iets fris zal er prima ingaan.
Aankomend zie ik de man van het hotel half verborgen achter een tafel en een neergelaten parasol zitten en vraag hem: "een cola graag, dank u", waarop hij antwoorde "fermé". Ik zuchtte nog een beetje om hem te verleiden tot een verkoop maar niets hielp. Hij vertelde mij 3 km verder is er weer een dorp, alsof ik dat zelf niet wist! Met een naar ik denk een flinke Merde, verliet ik zijn terrein. In de hoop dat zijn commercie die week niet al te best zal zijn, langer hoeft niet.
Zo naderde ik het dorp en de vrouw bij wie ik moest aankloppen liep net door de straat om haar dagelijkse boodschappen te verzamelen. Zij vroeg:" heeft u gereserveerd", ik zei: "nee", "geen probleem installeer u maar en pak een biertje". Wat een verschil. Na gedoucht en omgekleed te zijn bel ik Nancy en hoor ik dat ik van Frank nu toch eindelijk eens aan de champagne moet, dus samen met Mario twee glaasjes gedronken voor 8 euro, ik denk dat wij het eerste voor niets hebben gekregen omdat we pelgrims waren. Genietend en uitkijkend over de champagnevelden laten wij deze drank ons heerlijk doen smaken. Zo eindigt mijn verhaal weer positief anders gaan jullie nog denken hij heeft het niet meer. Daarom voor mijn volgende verhaal moeten jullie niet al te lang wachten want dat ga ik na deze direct schijven.

a bien tote

volgers: Reims, Sillery; Verzenay, Verzy, Trépail