Zarautz-Deba

11 juni 2012 - Deba, Spanje

Hier ben ik weer, al is het soms wel moeilijker om een internet te vinden maar ik heb er weer een, de bibliotheek. Wat is er allemaal gebeurd vandaag buiten het feit dat het zwaar is en extra mooi, maar dat heb ik al eerder verteld dus dat doen wij niet meer. Dan kan je stellen dat is het dan maar dan zijn jullie zo teleurgesteld dat er geen verhaal is. Dat vind ik ook, dus daarom wat gebeurde er vandaag. Al lopend kwam ik voorbij een boertje die zijn ezel aan het beladen was en buiten de ezel die er voorbij kwam dacht ik wat zal die jongen het zwaar hebben. Het is dat Roger mij vertelde dat een ezel makkelijk de helft van zijn eigen gewicht kan dragen, had ik toch medelijden met hem. Ik als pakezel had het al zwaar genoeg. De bergen, dat gaat zo de hele dag, in en toen kwam ik langs een restaurant waar ik al snel een bocadillo jambon tot mij nam, de dame deed er nog een eitje bovenop dus ik was zeer tevreden. Onderwijl maakte ik kennis met een Zwitser die net op het punt stond te vertrekken, ik naar buiten en op het terras alles soldaat gemaakt: cafe con leche, coca cola en de bocadillo. Terwijl ik aan het eten was kwam er ook nog een dame voorbij maar die zei enkel alleen maar ola, ik heb haar niet meer gezien. Met een volle maag weer onderweg maar toen sloeg het weer volledig om. In de verte hoorde ik al gerommel en ik zelf bevond mij in de bergen, ik werd er niet vrolijk van. Als ik ergens niet van houd is het wel onweder in de bergen. Nergens valt er te schuilen en de dreiging neemt steeds maar toe. Ja hoor, het begon dan ook flink te regenen of beter gezegd te hozen. Daar was de afdaling en deze jongen ging voor de eerste keer onderuit, wat later op de dag nog wel een keer of drie stond te gebeuren, maar dat later. Beneden aangekomen zeiknat, zag ik een truckerscafé waar ik al snel naar toe ging, het onweder achtervolgde mij. Gelukkig was ik op het hoogtepunt van het onweer binnen of beter gezegd half buiten. Want een druppende pelgrim zien ze ook weer niet zo graag. Eigenlijk moet ik dit corrigeren want doordat ik gevallen was en mijn hand enigszins had geschaafd mocht ik toch de keuken in om mij even te wassen. Onderwijl wachtte ik de bui af door twee cola´s te nemen en rustig een sigaretje te roken. Na een half uur was het ergste achter de rug en kon ik weer onderweg en na een tiental minuten kwam het zonnetje er weer door. Zo gaat het hier wel meer, een dame legde mij uit dat men hier aan de noordkust altijd een paraplu bij zich heeft, is het niet voor de regen dan wel voor de zon. Het weer is hier zo veranderlijk dat je nooit weet wat er boven je hoofd hangt. Al soppend loop ik verder en glij af en toe uit, ik denk dat mijn schoenen die onder het slijk zitten zo langzaam hun levenseinde hebben bereikt. Als dit zo doorgaat zal ik moeten besluiten om eventueel andere schoenen aan te schaffen. Maar dat voor later. Dan naderen we Deba en of het nog niet genoeg is ga ik weer onderuit zo steil is het hier. Zelfs de auto´s in hun één hoor ik doorslippen in de bocht. Deze stad is wel bijzonder en laat zien hoe alles steil is. Men heeft in deze stad zelfs twee liften aangebracht om mensen van boven naar beneden te brengen of omgekeerd, er is ook een roltrap naar boven. Hebben jullie nu een idee? Dwars door de stad naar het info bureau en na inschrijven weer helemaal terug met lift naar boven waar de refuge is. Nu ik hier aan het schrijven ben heb ik deze weg weer helemaal omgekeerd afgelegd. Zo blijf je flink bezig. Maar wat geeft het jullie hebben weer een verhaal en ik kan weer zeggen hasta mañana

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

8 Reacties

  1. Hanny Jansen:
    11 juni 2012
    je schrijft mooie verhalen! ik zie het zo voor me..
  2. Lucie en John:
    11 juni 2012
    Joop
    Oppassen dat je er geen trauma aan overhoud he aan die ezels.
    Niet te dikwijls vallen want dat is niet gezond voor je vel.
    Hier is het ook aan het hozen.
    Groeten uit een nat limburg.
  3. Wil uit Den Haag:
    11 juni 2012
    Op dit moment komt het hier in Den Haag met bakken naar beneden en al onweer gehoord.
    Als dit blijft duren staan de straten straks blank. Rotterdam heeft net z'n portie hagel en regen gehad.

    Maar ja de meesten zitten nu thuis en jij moest glibberig je weg gaan vandaag met vallen en opstaan. Hoop dat het meevalt met de spieren, voel je vaak pas de dag daarna.

    Het lijkt Ierland wel waar je nu loopt. Daar ging de plu ook elke dag mee toen ik daar was, niet voor de zon, maar voor de regen.

    Wel bijzonder dat er liften aangebracht zijn om je naar beneden en boven te brengen.
    In ieder geval heb je lekker gegeten en kon je je even wassen.

    Tot morgen.
  4. Lex en corrie:
    11 juni 2012
    Hola Joop,
    met vallen en opstaan heb je leren lopen, maar om dit na een tocht van zolang weer te moeten is......... Toch goed om te lezen dat de spirit er niet onder lijdt. Hou vol in het zo te lezen mooie maar natte Spanje.
    groetjes
    Lex en Corrie
  5. Wim en Corry:
    11 juni 2012
    Hola Joop, toch goed dat je een tijdje met Roger op pad was. Zo heb je toch nog iets bijgeleerd over ezels. Je werd toch weer verwend met een extra eitje op je bocadillo. Zie je er zo slecht uit of is het je uitstraling naar de vrouwen. We denken het laatste. Met onweer buiten moet lopen en zeker in de bergen, daar wordt niemand vrolijk van tenzij je het leven beu bent. Als je met een volle maag loopt, ben je ook minder geconcentreerd. Je lichaam is op dat moment druk bezig om het voedsel te verteren en het bloed wordt naar de maag gestuurd. Let je wel op met dat vallen dat je niets breekt. Dat het vel geschaafd is is geen prettig gevoel,maar het geneest wel. Mijn grootouders zeiden altijd “kwaad vel geneest wel” (Oud Vlaamse spreuk). Ook hier is het tegenwoordig nodig om een paraplu bij je te hebben . Hoewel het hier tot ruim in de middag droog is geweest. Nieuwe schoenen !!!! Dat wordt weer even wennen. Hopelijk geen blaren. Het moet daar wel erg steil zijn als ze liften en roltrappen in de stad hebben. Hasta mañana.
  6. Christa en co:
    11 juni 2012
    Hallo pakezeltje,
    Net zoals mijn ouders vroeg ik mij ook al af; Wat heb jij toch met ezels op je tocht??? Ik denk eigenlijk dat je die in Spanje nog vaak gaat tegenkomen. Zolang je zelf niet begint te balken tijdens je tocht zal dat geen kwaad kunnen denk ik. ;) Doe voorzichtig op de steile gladde weggetjes in de bergen. Wat zei die Franse schoenmaker; Je zal er wel mee tot in Santiago raken? Misschien koop je toch beter een nieuw paar schoenen met profielzool, dan glij je minder uit in de bergen. Dan kan je er misschien ook nog mee terug naar 't Sas wandelen? Of was je dat niet van plan? Doe voorzichtig en verzorg je schaafwonden, goed uitspoelen en ontsmetten. Pas ook op voor je heup met je glij oefeningen. Hopelijk kan je nog vaker gebruik maken van een roltrap of lift op je wandelroute, dan ontlast de spieren.
    Hasta manana.
    Groetjes, Christa en co.
  7. Caroline:
    11 juni 2012
    Wat het ook is wat je schrijft we blijven het lezen!!!
    Vandaag weer kaartjes binnen gekomen 1 voor ons en 1 voor de kids
    en daar staat op dat je nog 860 km moet lopen en op de andere NOG EVEN, JAJA dat is Opa weer thuis!

    Zo als je weet moest ik gisteren tegen Joep voetballen. Nou ik kan je zeggen ik ben blij dat het maar 1x per jaar is. Ik kan bijna niet lopen van de spierpijn.

    Hou nog even vol je bent er bijna en niet te veel glijpartijen maken.

    Hasta manana
    groetjes weer
  8. Mandy:
    11 juni 2012
    He paps, zelfs een ezel stoot zich geen 2 maal....en jij ...valt 3 keer.....

    Oppassen daar want als je iets breekt ben je verder van huis haha...

    dikke kus van een beetje pestende dochter.