Sauveterre de Béarn- Ostabat en een beetje verder

Gisteravond bij het eten spraken wij met Pascal onze gastheer van de CH over het dorpsleven alhier. Wij stelden dat wij wel zeer kalme buren hadden, het kerkhof. Toen kwam de uitleg. Tot in de jaren 80 was zijn vader grafzerkenmaker, het pand was gelegen tussen kerk en kerkhof. Nu had hij er een CH van gemaakt om het toch nog een beetje levendig te krijgen, dat lukt prima konden wij vaststellen. Want voor we gingen eten zaten wij volgens goed Frans gebruik al aan de aperitief en tijdens de maaltijd werd er prima ingeschonken, dus mij hoor je niet klagen. Vanmorgen vroeg vertrokken en met een lunchpakketje meegenomen op stap. Ik kan je zeggen dat er vandaag nog eens 500 gram is afgegaan. Wat een tocht de ene heuvel na de andere berg. Er kwam geen einde aan. Nadat we Saint Palais hadden verlaten kwamen ze achter elkaar. Op naar de zuil van Gibraltar of in het baskisch Chibraltar. Hier komen de drie verschillende routes tezamen. Daarna op weg naar de kapel van Soyarce die boven op een bergje staat. Hier loop je als je niet oppast, je helemaal stuk, het is steil naar boven. Bovenkomend volgt er nog een lang stuk vals plat voor je bij de kapel bent. Maar dan wordt alles opgelost er is fris water boven te verkrijgen en kan je jezelf weer bij elkaar rapen om verder te gaan. Wij hadden besloten om in Ostabat bij de zingende Bask te gaan verblijven. Dit is een boer die alle koeien heeft opgeruimd en daar voor in de plaats caminolopers gaat houden. Er kunnen rond de 50 man verblijven. Deze zitten dan op de avond bij elkaar voor het menu en dan gaat de boer liederen zingen in het Baskisch en daarna kan men als men dat wenst ook eigen liederen ten gehore brengen. Toen ik daaraan dacht dat iemand de vogeltjes dans zou gaan doen besloot ik terstond even een ander adres op te zoeken om mij hiervan te onthouden. Daarom zit ik nu in een hotel 4 km verder in de plaats Larceveau. Dus morgen niet 21 maar 17 km naar StJPdP. Morgen ben ik er. Op de blog vroeg iemand je gaat de Pyreneeën niet over hoe kom je dan in Spanje. Simpel ik ga de Camino del Northe lopen en niet de Frances. Na aankomst ga ik de volgende dag naar Hendaye en van daaruit ga ik de brug (pont) St.Jaques over om dan in Irun, Spanje, aan te komen. Wat ik weer geleerd heb volg je eigen pad maar ook je eigen gedachte, voelt iets niet goed doe het niet. Volg daarom nooit iemands zijn gedachte maar blijf zelf nadenken in wat je wilt en doen.

Ik vroeg het op te zoeken die Fronton, bedankt voor de enorme uitleg die was dus duidelijker dan van de Bask. Nog even over het Baskenland prachtig mooi landschap en wat vooral opvalt is dat de meeste huizen wit zijn met opvallend veel bruin achtige luiken. Het was en is een genot om hier te mogen wandelen hoe zwaar het ook is. Je krijgt voortdurend een ander panorama te zien van de machtige bergen die voor je liggen. Morgen gaan we een afscheidsfeestje vieren met de 5 bekenden. Jammer alleen dat ik Kees en Roger niet meer heb gezien. Daarom Carla als je me nog volgt waar zit hij nu?

We horen en lezen het morgen wel weer. à demain