Mondoñedo-Vilalba

3 juli 2012 - Vilalba, Spanje

Ben ik blij dat mijn vlinder toch bestaat, dat maakt mij extra gelukkig. Bedankt Frank en MJ.

Gisteren begon met een waarschuwing de komende 17 km geen drinken of eten mogelijk onderweg. Geen probleem slaan we toch iets extra in voor onderweg. De tweede opmerking was, maak je niet druk over de hoogteverschillen. Druk heb ik mij niet gemaakt maar wel ben ik er moe van geworden. Geleidelijk noemen ze dat, dat kan wel zijn maar je bent continu op wat dalingen na gewoon steeds maar omhoog aan het klimmen. Nu moet je eens proberen als je km's moet klimmen om je ogen naar beneden te houden, dat lukt je meestal niet. Er is iets onbedwingbaars dat je op een bepaald moment je ogen opslaat om te weten waar je bent en evt. hoever je nog moet. Probeer het maar eens de komende vakantie als je in de bergen bent. Ergens halverwege besloot ik af te wijken van de geplande route, doe ik wel vaker, en ging verder richting het volgende punt. Er ging iets fout, de gehele dag had ik al de bouwwerken van de nieuwe weg links van mij gehad en nu plotseling lagen ze rechts van mij. Dan weet je dat je een fout hebt gemaakt en moest ik keren en mijn route opnieuw inplannen. Geen probleem ik kwam er. Het dorp in en mijn vaste bestellingen geplaatst. Uitgerust begon ik aan de volgende 22 km. Ik ging nu echt de natuur in. Toch volgde ik de palen met de schelpen die mij leidde naar een klein riviertje waarover een brug diende te liggen. Die lag er ook, enkel nog de balken. Dat vond ik te link om met een zak op mijn bult hierover heen te gaan. Aan de sporen in het gras te zien velen met mij. Daarom volgde ik deze sporen in het gras om er weer uit te komen. Op een bepaald moment, geen idee meer waar ik was, hoorde ik rechts van mij auto`s over de weg rijden. Dus naar rechts, door gras en braamstruiken bereikte ik tenslotte de weg. Opkijkend naar mijn omgeving zag ik in de verte de wegwerkzaamheden en zo kon ik mij weer oriënteren en ging in de goede richting verder. Op het volgende kruispunt was een provisorische pijl aangebracht die mij weer op de camino del norte bracht.

Geheel door de natuur, bos en paden werd ik geleid naar een ouderwets pelgrims pad. Hierover zijn al duizenden pelgrims gelopen naar Santiago. Het pad afgezet met stenen die hier al honderden jaren staan. Al lopend passeerde ik het ene pareltje na het ander een oude prachtige brug, kruizen die typisch zijn voor Galicië, oude kerkjes en tenslotte een kerkhof voorzien van granieten graven die ook voor deze omgeving uniek zijn. Het was vier uur in de middag en ik stond voor een hostel en besloot na overleg met Nancy hier te blijven. Vanmorgen bij het opstaan zou er om zeven uur ontbijt zijn, mis dus daarom besloot ik maar door te lopen. Op mijn loop vond ik dit restaurant die mij aanbood de computer te gebruiken waardoor ik dit verslag van gisteren als nog kan plaatsen. Daarom weer geen kreet maar hopelijk tot straks voor het volgende verslag van vandaag.

Foto’s

2 Reacties

  1. Wil uit Den Haag:
    4 juli 2012
    Voor ik ga werken dacht ik toch ff kijken of Joop nog wat geschreven heeft en ja hoor bingo.
    Goed geluisterd naar Nancy en je lijf natuurlijk. De kilometertjes om zijn per slot nog vermoeiender. Maar werd weer beloond met een prachtige omgeving. Tot vanavond Joop.......

    Groeten Wil.
  2. Christa en co:
    4 juli 2012
    Hallo ome Joop,
    Je bent er weer stevig in aan het vliegen of moet ik klimmen zeggen. Je zit in de rimboe, puur natuur en ben je maar weer eens een keertje verkeerd gelopen? Waar heb ik dat nog ergens gelezen? ;) Gelukkig ben je weer op het goede pad terecht gekomen ( klinkt leuk hè ) en heb je een fijne rustplaats gevonden met hopelijk wel ontbijt deze keer. Geen bramen geplukt terwijl je door de struiken klauterde? Mjammie, in mijn tuin beginnen ze al te rijpen dus binnenkort.....bramenjam!
    Groetjes uit een bliksem, donderend en nat Evergem