21 e wandeldag naar Champlitte

30 mei 2014 - Champlitte, Frankrijk

Even nog over gisteravond zo rond een uur of vier komen er nog gasten aan en nog wat later nog twee, allen uit Nederland, geen pelgrims. Zo wordt de avondmaaltijd in een goede sfeer geweldig gevierd. De gesprekken gaan uiteraard over ons pad en terloops wordt ook het doel van de andere mensen benaderd. De maaltijd is voortreffelijk hier in het CH, de dame in kwestie heeft in Nederland een restaurant gerund. Als ik de Michelin man zou zijn geweest had ik haar een half sterretje gegeven. De smaken waren voortreffelijk op elkaar afgestemd het was een genot voor al onze smaakpapillen. De volgende morgen een hollands/ frans ontbijt, mooier kan niet. Dan zie je pas de cultuurverschillen tussen mij en Mario. Voor Mario alleen zoet voor mij vlees en een eitje. En dan is het tijd om weer te vertrekken onze was is gedaan dus weer fris op pad. Ook nu weer een adres dat ik jullie kan aanbevelen.
Alles ligt badend in de zon. Dat is zo mooi als je op de flanken van de heuvel loopt en onder zie je de plaats, Maatz, schitteren in de zon. Alle huizen zijn licht van kleur en geven een warm gevoel af, daar wordt je echt vrolijk van. Zo lopen wij relaxed verder door naar Champlitte. We komen aan, alles dicht, behalve een cafe/ restaurant, maar daar vertel ik later over. We gaan op zoek naar onze gastheer die ons gisteravond vertelde dat hij op nr 98 in de rue de Replublique zat. Alleen hielden alle nummers op bij 96 en ging verder bij 100. Wat nu, gewoon even aanlopen bij mensen die buiten zaten en vragen waar moeten wij zijn. De mensen waren gelijk bereid ons te helpen en toen ik de naam noemde zei de persoon die woont op 102. Aanbellen dus, en gevraagd heb ik bij u gereserveerd, verbaast antwoorde de man van niet. Toen ik de naam herhaalde van de persoon bleek beiden de zelfde achternaam te hebben maar dat was ook alles. De persoon die wij moesten hebben woonde op 89 aan de overkant dus. Zo kwam alles goed en voor low budget sliepen wij voortreffelijk. Later ben ik nog bij die eerste mensen langs gegaan en hun vertelt dat alles goed was gekomen wat resulteerde tot een invitatie  en onder genot van een glas rosé kletste wij nog wat bij.
Hierna bezochten wij het kasteel van Champlitte waar een prachtige tentoonstelling was ingericht over de oude gebruiken uit de regio.
In de avond keerde wij terug naar het restaurant/bar waar ik al naar verwees. Het bestellen van ons eten verliep goed, ook de drank. Maar toen verscheen de kok, althans dat denk ik omdat hij regelmatig ons eten kwam brengen en daarna weer aan de bar ging zitten en verder ging met waar hij tijdelijk mee was gestopt. Het was een figuur van mijn leeftijd alleen wat meer omvang volume en gekleed in een californische uitrusting alsof hij nog moest gaan surfen of daarmee net klaar was. De gehele avond heeft hij geen drank laten staan het was tenslotte te merken aan de wijze waarop onze borden waren gevuld. De salade was zo overweldigend dat ik er een geheel gevuld konijnenhok ermee had kunnen voeden. Maar door zijn verschijning heb ik er toch om kunnen lachen!!! Zo liep de dag ten einde en lagen wij om half tien op bed klaar voor à demain.
Volgers;Grandchamp, Grenant, Maatz, Coublanc, Leffond, en Champlitte

Foto’s

3 Reacties

  1. Christa en co:
    30 mei 2014
    Hoi ome Joop,
    Wie zoekt die vindt!! Verder weer een leuk verhaal, zoals altijd.
    Groetjes, Christa
  2. Mandy:
    30 mei 2014
    Haha. ..wat een super verhaal. Hij had beter je glazen zo gevuld...had je super geslapen. X
  3. Wil uit Den Haag:
    31 mei 2014
    Hahaha, ja ff lachen, tjonge jonge.